μοναχισμός

Αβλεπί τηρείτε τας παραδόσεις; 

Προς τι το όφελος της τήρησης των παραδόσεων αν δεν είναι βέβαιο το όφελος; Χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς ή περίπου την πρωταρχική τουλάχιστον σκοπιμότητα καθεμιάς παράδοσης είναι φρόνιμο αρκετά η τυφλή τήρησή τους; 

Μάλιστα υπάρχουν φορείς που είτε έχουν σαν έναν από τους κύριους σκοπούς τους αυτόν, ή ακόμα και ιδρύθηκαν κυρίως γι αυτόν.  Παράδοση για την παράδοση, δηλαδή. Όχι, βέβαια. Αλλοίμονο!… 

Οι παλιοί έλεγαν:

"Ή μικρός - μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου"

Εδώ και χρόνια η προϋπόθεση της μοναχικής κλίσης και της άνωθεν κλήσης, μετατράπηκαν σε μια αθρόα παραγωγή σχολών καλού μοναχού, όπου συναγωνίζονται φωτισμένοι πνευματικοί και χαρισματικοί ηγούμενοι στο

"ποιος κατέχει τον ασφαλέστερο τρόπο, τον ευκολότερο δρόμο για τη σωτηρία του ανθρώπου".

Εκ πρώτης παράφωνος ο χαρακτηρισμός σαν κάτι αρνητικό. Στην παράδοσή μας οι γέροντες είναι φάρος και πρότυπο παραδειγματισμού, οδηγός πίστεως. Μολαταύτα, όπως και κάθε τι, όταν φτάνει στην υπερβολή γίνεται αρνητικόν. Προτού διευκρινίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν την έννοια, ας δούμε κάποιες σχετικά αντικειμενικές παρατηρήσεις.