πολιτική

Έχω κουραστεί να προσπαθώ να πείσω συνανθρώπους μου στη χώρα αυτή την ευλογημένη, ότι η υποταγή δεν ήταν ποτέ το χαρακτηριστικό γνώρισμα των πάλαι ποτέ προγόνων μας. Έχω αποτύχει να πείσω φοβάμαι ούτε και έναν να αλλάξει συμπεριφορά. Γιατί, από συμφωνίες έχω γεμίσει ένα φορτηγό κρουαζιερόπλοιο και βολτάρω στο φεγγάρι... των ονείρων. Το ζητούμενο (στα δύσκολα, που θέλει, λένε, καλό καπετάνιο) είναι να αλλάξεις συμπεριφορά.

"Αν φοβάσαι μόνος σου να τα βάλεις με το τέρας, έλα να οργανωθούμε πολλοί μαζί"

Είπα κι εγώ να χαρώ μόλις άκουσα ότι ο εισαγγελέας συνέλαβε αρχηγό κοινοβουλετικού κόμματος και βουλευτές του, έστω και της Χρυσαυγής. Άντε, λέω, ανοίγει επιτέλους η "δικαιοσύνη" το δρόμο να συλλάβουν τους εγκληματίες που παρέδωσαν τη χώρα μαζί με το δημόσιο πλούτο και τα πουγκιά με τις ψωρο-οικονομίες των κολήγων. Βράστα!
Μετά άκουσα ότι ο εισαγγελέας εκτελούσε εντολή του... μη-προϊσταμένου του και διοικητή της Βέρμαχτ και ψυχρολούστηκα.
Είμαστε μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα.

Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει επόμενη “ημέρα” για την Ελλάδα παρά μόνο αιώνια νύχτα. Ας δούμε το γιατί.

1> Δεν υπάρχει μοντέλο ανάπτυξης. Ανάπτυξη με δρόμους, κοινωφελή έργα, διορισμούς στο δημόσιο και τουριστικά δεν γίνεται. Το μοντέλο αύξησης της ανταγωγνιστικότητας στο οποίο βασίζονται τα μνημόνια και οι αντιστυνταγματικές συμβάσεις που υπογράφτηκαν ήταν λάθος. Ένα λάθος που διαρκεί χρόνια όμως έχει άλλο σκοπό. Ανάπτυξη επίσης δεν σημαίνει ύπαρξη φτηνών ημερομισθίων σημαίνει και ποιότητα ζωής.

Ο τρόπος που μπορεί να επηρεαστεί κάποιος άνθρωπος για να κάνει κάτι το οποίο δεν είχε σκοπό να κάνει, ή που δεν θέλει να κάνει, ή ακόμα χειρότερα, που είναι αρνητικό (βλαβερό) για τον ίδιο, είναι αντικείμενο που έχει απασχολήσει πρώτα απ' όλα τις στρατιωτικές υπηρεσίες. Όπως γίνεται συνήθως, οι γνώσεις που ανακαλύπτονται μέσα από την πολεμική βιομηχανία, μετά από κάποιο διάστημα περνούν στην καθημερινότητά μας.